Wie ging er dood en wie leeft nog.
Waarom en hoe. Het jaar is ingedaald.
De tijd wil stoppen. Op tv denderen
de weeën door. Het jaar staat stil.
Blijven ademen, zei mijn vader altijd.
Verder geen wijs man. Youp van ’t Hek
ontsluit het nieuwe jaar met zijn handen
in zijn zak.
Twaalf persweeën schieten vuur. Tjakka,
het jaar knippert met zijn ogen en jankt om
vroeger en nu en de nageboorte van januari.
Ademloos nog.
En dan nu de babyblues op de brandstapel
het jaar in een wit boekje persen.
Jeanet van Omme 