hoe ik bespeurde dat er woorden in mij groeiden over
vrouwelijk perspectief dat me lief is en dat misschien
iets zachts in de wereld iets van weerloze waardering
van vrouwenogen die koesteren en het badwater
bewaren om te kijken wat er drijft met politiek heeft
het niets te maken al ben ik wel eens vergeleken met
de beauvoir maar dat ging over mijn sjaal en mijn
wangen zo stamel ik verse gedachten of blaas oude
begrippen nieuw leven in of eigen leven over hoe ik wil
zijn hier en nu met de ander de gestolde anekdote van
mijn geboorte hè jammer alweer een meisje heeft
ijspegels achtergelaten van binnen moeders
verkleinwoordjes en vaders kostwinnerschap geef de
scherven maar terug ja verderop worden meisjes van
school gesleurd nee nooit ben ik zelf verkracht
geef de scherven maar terug
Copyright Jeanet van Omme, Amsterdam, april 2016
(Opgenomen in de Poemtata bundel Alles in Woordenland)
Jeanet van Omme 